En dan is het opeens het einde van de derde dag, halverwege, en zeker de moeilijkste dag. Vandaag hadden we vijf kinderen onder de drie jaar, kortom vijf raadsels. Praten is niet mogelijk en als je niet de (groot)ouder bent , kun je alleen maar raden waarom er gehuild wordt. Er is de “ik mis papa/mama” huil, de “volle luier”huil, de “ik heb honger/dorst/pijntje”huil en de belangrijkste de “Ik ben solidair met het andere huilende kind” huil.

Vandaag was ook een heel belangrijke dag, omdat we veel hulp ontvingen. Vooraf bij het klaarzetten, gedurende de dag als extra handjes en ogen of als een kind ontroostbaar was en na afloop bij het opruimen. Mensen, allemaal hartelijk bedankt, zonder jullie was het echt uit de hand gelopen.

Het was vandaag ook de dag, dat we blij waren met het Hollandse zomerweer (maar niet echt). We begonnen regenachtig en kil en pas laat in de middag werd het warmer. In vergelijking met dinsdag een duidelijke verandering die vast ook invloed heeft gehad op het gedrag van de kleintjes.

En dan tot slot, wat hebben we gedaan?? Veel wandelen met buggy en bolderkar. De zandbak was ook een hit, maar dat kunnen de ouders wel zien als hun kleintjes in bad gaan.

Enfin, we gaan nu vol goede moed op naar morgen. Dan wordt het vast een stuk rustiger.